Księga Wyjścia (34,4b-6,8-9)
Mojżesz wstawszy rano wstąpił na górę, jak mu nakazał Pan, i wziął do rąk tablice kamienne. A Pan zstąpił w obłoku, i Mojżesz zatrzymał się koło Niego, i wypowiedział imię Jahwe. Przeszedł Pan przed jego oczyma i wołał: Jahwe, Jahwe, Bóg miłosierny i litościwy, cierpliwy, bogaty w łaskę i wierność, I natychmiast skłonił się Mojżesz aż do ziemi i oddał pokłon, mówiąc: Jeśli darzysz mnie życzliwością, Panie, to proszę, niech pójdzie Pan w pośród nas. Jest to wprawdzie lud o twardym karku, ale przebaczysz winy nasze i grzechy nasze i uczynisz nas swoim dziedzictwem.
Z czytania na tę niedzielę wybrzmiewa wielka nadzieja: Jahwe, Jahwe, Bóg miłosierny i litościwy, cierpliwy, bogaty w łaskę i wierność. Jest to piękna nauka jutrzejszego święta. Gdy bywa nam źle w życiu, pamiętajmy o tej cesze Boga: bogaty w łaskę. Gdy nie mamy cierpliwości dla naszych słabości i gdy czujemy, że nie postępujemy, jak chrześcijanie, mimo dobrych chęci, powiedzmy sobie w sercu „litościwy”. Gdy jest nam smutno lub gdy wiemy, że u kogoś, kogo kochamy źle się dzieje, pamiętajmy: miłosierny. Gdy czujemy rozczarowanie stanem naszej religijności, westchnijmy i powiedzmy z pełną ufnością – bez lęku – cierpliwy. Gdy ogarnia nas samotność, pamiętajmy – bogaty w wierność.
Piotr
PS: Obowiązkowa lektura na ten tydzień (dla mnie i Szanownych Czytelników), Mt 6,25-34.
gejkatolik 